Yollarda Hayat Var...: BARBAROS KÖYÜ VE OYUK FESTİVALİ URLA

barbaros köyü, germiyan, izmir köyleri, köy, günübirlik, rota, çeşme, urla, oyuk festivali, korkuluk, köy yaşamı, ne yemeli, katmer, köy yemekleri, çat kapı, taş mozaik, ege köyleri, alaçatı, slow food, oyuk

Pazar günleri ne kadar yol yaptığımızın bir önemi olmuyor, etrafımızda keşfedilecek yerler azaldıkça her defasında
mesafeyi biraz daha açıyoruz.

İşte böyle renkli günlerden birinde, önce Germiyan Köyü'nü ardından da Barbaros Köyünü keşfettik.

Germiyan Köyünü ayrıntılı okumak isterseniz sizi buraya alayım.

Barbaros, Urla'ya bağlı bir köy. Eski adı Başköy.

Başköy 1.derecede arkeolojik sit alanı, şu anki noktadan 2,5 Km daha uzakta yer alıyor eski yerleşim. Çeşmesinin 500 yıllık olduğu biliniyor

Tam bir delikanlı

Çok eskiden veba salgını oluyor köyde, insanlar yerleştikleri yeri terkedip buraya çatısı topraktan, sıra sıra evler yapıyorlar, o yüzden köyün ilk ismi Sıradamlar.

1933 yılından önce doğanların kimliklerinde Sıradamlar yazıyormuş. Barbaros ismi için birçok rivayet var, benim en inanmadığım barbarlıkla anılır olması. Halkı o kadar ince ve güleryüzlü ki ben böyle bir hikayeyi çok saçma buldum.

Bu halk mı barbar :)

Çınaraltı Kafe'nin sahibi bize Barbaros kelimesinin Yunanlıların hiç Rum bulunmayan yerlere taktıkları isim olduğunu söyledi. Bu köyde şimdiye kadar hiç Rum yaşamamış o yüzden bu adı almış. Bu daha akla yatkın geldi açıkçası.

Oyuk lu Köy

Köyün girişinden başlayıp, bitene kadar her yerinde karşımıza çıkan korkulukları görünce sıradan bir köy olmadığı hemen anlıyoruz. (Burada korkuluğa Oyuk deniyor)

Neden korkuluklar? diye sorduğumuzda; Tarımın iyice yokolmasına dikkat çekmek amacı ile bir duruş sergilediklerini öğreniyoruz.

Ege'nin köyleri genel olarak gayet bilinçli, burada ki halkın çoğu da üniversite mezunu, köylerini turizme açmak istiyorlar ama diğer köyler ile aynı çizgiden de gitmiyorlar.

Mesela Germiyan Köyü, Slow Food akımı ile tanınırken, Barbaros, çok şenlikli geçen Oyuk Festivali ile adından söz ettiriyor.

Köyden birinin bahçesinde duran korkuluktan esinlenerek, tanınmak ve tarımın geldiği duruma dikkat çekmek için her yıl tüm köylüler harıl harıl çalışıp bir sürü korkuluk hazırlıyorlar, bunlar Haziran ayındaki festivale kadar kütüphanede saklanıyor.

Festivalde en güzel korkuluk, en güzel avlu ve yemek yarışmaları yapıldıktan sonra yılbaşına kadar olan sürede bu korkulukları köyün her yerinde sergiliyorlar.

Bazıları çok şirin olmasına karşın, bir kısmı da insanı akşam sokaktan eve yürütmeyecek cinsten :)

2018 yılı için Oyuk Festivali, 7-8-9 EYLÜL'de yapılacak.

Daha ayrıntılı bilgi için özenle hazırlanmış köyün web sitesini ziyaret edebilirsiniz.

http://www.barbaroskoyu.com/

Burası Kalbim Ege'de Kaldı dizisi gibi birkaç dizeye daha ev sahipliği yapmış.

Barbaros Köyüne Nasıl Gidilir?

İzmir'e 55 Km, Urla'ya 22 Km mesafede bulunuyor. Urla'dan Alaçatı istikametine giderken yol üzerinde bulunan tabeladan sapıp 2 Km daha gidiyorsunuz. Korkuluklar size eşlik ediyor korkmayın :)

Köy Kahvesi

Biz Çeşme tarafından önce Germiyan köyüne uğradık ardından Barbaros'a geldik böylece tüm günü değerlendirmiş olduk. Tavsiye ederim.

Barbaros Köyünde Neler Yapılır?

Emek-Kültür ve Sanat Evi

Köyün bence en keyifli ve eğlenceli yerlerinden birisi de burası. Eskiden karakol ve sonrasında okul binası olarak kullanılmış.

Şimdilerde ise Batuhan Bozkurt'un kiralaması ile Emek-Kültür ve Sanat merkezi olarak hizmet veriyor.

Peki ne var burada derseniz, Batuhan Beyin kendi bulduğu teknikle yaptığı çalışmalar, çaldığı ud'u, güzel sesi ve birbirinden güzel takılar diyebilirim.

Takıların hepsi birbirinden güzel

Kapısında giriş 2 TL yazıyormuş ama biz görmeden girmişiz, kimse de para falan istemedi zaten.

Ortada geniş bir salon var, biraz daha ilerlerseniz dipte Batuhan Beyin çalışma odasını göreceksiniz. Genelde turla gelen ziyaretçiler için taşları tanıtıyor, nasıl resim yapıldığı ile ilgili bilgiler veriyor. Hatta çalıp söylüyor. O kadar keyifli bir ortam ki :)

Tablolarının bu kadar güzel olma sebebi boya yerine taşları kırıp, renklerine göre ayırması ve bu taşları tabloya döşemesi.

Çok yakından bakmadıkça boya sanıyorsunuz o derece ince çalışılmış. Sadece istediği kırmızı rengi verecek taşı henüz bulamadığı için Türk bayrağını yapamadığı için hayıflanıyor.

Bu tekniği; yatılı okula giderken, yaptığı resim için yağlı boyası kalmadığında, parasızlıktan ağlayıp gözyaşının yeşil bir çakıl taşına düşmesiyle keşfetmiş.

Çalışma Odası

Taşın aldığı renk ona ilham olmuş, okuldaki odasına koşup resminin gerisini bu taşla tamamlamış. Yıl sonundaki kermeste yaptığı tablo güzel bir fiyata satılınca, aldığı para ile ilk iş gidip babasının mezarını yaptırmış. Yani taştan aldığını yine taşa yatırmış :)

Mutlaka gidip tanışmalı Batuhan Beyle, yurtiçi ve yurtdışında birçok sergi açmış, tekniğini, Almanya'daki bir patent kuruluşu tarafından "çakıl taşı mozaik tekniği" olarak tescilletmiş.

Yurtdışında kilise ve kaldırım süslemeleri yapmış, insan köy gezisi yaptığını unutuyor bir anda.

Son Dördün Derneği

Köyde Koruncuk vakfının kimsesiz çocuklar için evi açılacak çok yakında. Son Dördün derneğinin de temelinde bu eve gelen çocuklar için çeşitli sanat etkinlikleri düzenlemek, onları sanat dallarından birinde yetiştirmek geliyor.

İçinde bulunan kütüphane şimdi adını anımsayamadığım bir şaire ait. Buraya bağışlamış, kendisi de üst katta yaşıyor.

Kitapların o dayanılmaz kokusu eşliğinde, güzel bir ortamda kahvenizi yudumlamak ve bu sayede derneğe yardımda bulunmak isterseniz mutlaka uğrayın derim.

İçeride minik hediyeler de satılıyor. Ayrıca kapısının önünde duran mavi gözlü Ahab'la tanışma ve fotoğraf çekilme şansınız da var.

Mehmetçik Heykeli

Hemen köyün girişinde, parkın içinde, bayraklar arasında Mehmetçik Heykelini görüp altında yazan isimler için dua ettik, Urla'nın köyleri arasında Çanakkale savaşında en çok şehit veren yer burasıymış.

37 adet şehit verilmiş. Bazı ailelerde 2 kardeşin bile şehit olduğu görülmüş, köyün yaşlıları "meydanda ot bitmişti" (köyde o kadar az insan kalmış ki meydanı otlar sarmış) diye nitelendirdiği zamanları anmak, şehitlere saygı için Barbaroslu sanatçı Oğuz Kocaoğlu tarafından yapılmış

Çat Kapı Evi Nedir?

Köyde yaşayan ailelerin evine, ufak bir ücret karşılığında konuk olabildiğiniz, o gün sofrada ne varsa yiyebildiğiniz bir uygulama bu.

Girişte bulunan "Umduğunu değil bulduğunu ye iç öde" yazısı her şeyi anlatıyor zaten. Genelde 15-20 TL ye doyuyorsunuz bu evlerde. (2018 yılı)

Kapısında Çat Kapı levhasını görürseniz hiç çekinmeyin çalın kapısını, yöreye özgü lezzetlerin bulunduğu bir sofraya kim hayır diyebilir ki :)

Barbaros Köyünde Neler Yemeli?

Köyün vazgeçilmez lezzeti çalkalama, yöreye özgü otlarla yapılıyor ve kışın kuzineli sobada odun ateşinde pişirildiğinde tadına doyulmuyor..

Bunun haricinde mantısı da enfesti. Ama asıl favori lezzetleri Katmer. Taze soğan, maydanoz ve köy loru birleşip, zeytinyağında pişiriliyor, düşünün tadını.

Köyün meydanına yakın Çınaraltı Kafe kesinlikle favorim. Zaten bu turizm hareketini başlatan da sahipleri. Ablasının 3 adet kitabı basılmış ve inanılmaz hoşsohbetler. Köyün tarihi ile ilgili çok keyifli bilgiler aldık.

Eğer çatkapı evlerinden birine girmeyecekseniz kesinlikle burayı öneririm.

Bilmeden oturduğumuz bu mekanda değişik lezzetler gördük mesela Salyangoz Yemeği gibi :)

Hatta bizden önce gelen biri 2 tabak salyangozu sildi süpürdü, bizim bünye alışık olmasa da bir bayan gelip mutlaka denemek istediğini söyleyince ilgimizi çekti.

Söylediğine göre tadı, tavukların taşlık kısmına benziyormuş. Bu da tattığındaki surat ifadesi :)

Biz Arman için köfte sipariş ettik o da gayet lezizdi, enginarı ve sarması da öyle, diğer zeytinyağlılar da "beni al, beni al" diye el salladılar ama o kadar yer kalmadı ne yazık ki midemizde.

Bir de tabii yemekten sonra ikram ettikleri yaban mersini likörü efsaneydi onu da atlamayayım :)

Bunlar haricinde; Patlıcan Balığı'da favorilerden, bahçe patlıcanının, soğan, domates ve köy loru ile birlikte avludaki fırınlarda pişirilmesi ile hazırlanıyor.

Yöresel diğer lezzetler olarak Körmen Köftesi, Ekmek Böreği, Kuluka, Lokum'u sayabiliriz.

Gördüğünüz gibi Barbaros'a gelip de aç kalmak mümkün değil :)

Barbaros'ta Konaklama

Köydeki çatkapıların bazısı konaklama imkanı sunuyor mesela Reliha Hanım'ın evi bunlardan biri ayrıca Emek kültür ve sanat evinin arka bahçesindeki bungalovlarda da köy hayatını yaşayabilmek için kalınabilir.

Festival zamanları, kısıtlı konaklama imkanı olduğundan hemen doluyor odalar bilginize.

Barbaros Köyünden Neler Alınır?

Köyün en bilinen özelliği korkulukları, halk da bunun için minyatür korkuluklar yapıp yol kenarlarında satıyor. (Tanesi 10 TL)

Gitmeden parasını hazır etmeli çünkü ne gerek var diye düşünsek de, gördükçe, basma elbiseler giydirilmiş bu çubuklardan almak istiyor insan. Hem bu sayede köy halkına destek olmak da mümkün.

Bu bizim oyuğumuz :)

Şirin mi şirin bu oyukları saksıların kenarına dikebilir, evdeki çiçeklerinize iliştirebilirsiniz.

Bunun haricinde nar ekşisi, bakliyat, ekmek, zeytinyağı, tarhana gibi doğal ve ev yapımı ürünleri de alabilirsiniz.

Barbaros köy halkının çoğunluğu eğitimli, sadece okur yazar değiller aynı zamanda üniversite mezunu, yüksek lisans yapmışlar ve profesörler bile var, kitap yazanlar, sanatla uğraşanlar da. Çoğunun emekli maaşı var, buradan ayrılanlar bile yıllar sonra yine köyüne geri dönmüş.

Büyük şehirlerde yaşayanlar bu güzelliğin farkına vararak, son zamanlarda Barbaros'tan arazi satın almaya başlamış, bu durumda köyde fiyatlar almış başını yürümüş.

Burası ile ilgili her şeyi ayrıntısı ile yazmaya çalıştım, benim için en güzeli de hiç tanımadığım insanlarla Çınaraltı kafede oturup tatlı tatlı sohbet edip, enfes çayımızı yudumlarken, Arman'ın kendine arkadaş bularak saklambaç oynamasını izlemekti. Sanki yavaş çekimdeydi her şey...

Hızla geçen hayatın ritmine yakalanınca, böyle sıcacık duyguları özlüyor insan. Biraz yavaşlamaya ihtiyaç duyuyor.

Köyden ayrılırken "iyi ki geldik" diye geçirdim içimden.

Germiyan ve Barbaros köyü bana çok iyi geldi.