Yollarda Hayat Var...: Kozak ve Çam Fıstıkları

Çocukluğumdan bu yana piknik denilince aklıma hep Kozak'ta aile ile yapılan eğlenceli anılar gelir.
Gözünüzün görebildiği her yerde yeşilin ayrı tonunda ağaçlar, şırıl şırıl akan bir dere, mangal cızırtıları, parkında oynayan neşeli çocuklar; işte size Kozak...

Seneler evvel arabamızı, Kozak'ta yaşayan bir aileden almıştık, o kadar samimi olduk ki defalarca oturmaya gittik ve bizi her daim büyük bir nezaket içinde ağırladılar.

Buralarda çam fıstığının çok meşhur olduğunu bize ne ikram edilirse edilsin içine bir avuç fıstık atılmasından anlıyorum. Çayı bile fıstıksız içmiyorlar. Bahçeleri, yer, gök kurutulmaya bırakılmış fıstıklarla dolu. Çocukluğuma ait çok değerli hatıralar bunlar.

Nasıl gidebilirim derseniz Kozak; Ayvalık ile Bergama arasında, istediğiniz yönden gitmek mümkün. Zaten arası 67 Km ve her noktası bir başka güzel. Bergama'dan minibüsler kalkıyormuş fakat özel araba ile daha güzel bir seyahat olacağını düşünüyorum.

Kozak; ülkemizin çam fıstığı ihracat şampiyonu. Fıstık çamının yolculuğu buradan başlıyor, Türkiye’yi dolaşıp Avrupa üzerinden ABD’ye ulaşıyor ve dünyada tam 1.600 noktada konaklıyor.

Kozak’ı örten 16 bin hektarlık fıstık çamı ormanı, yaklaşık 13 bin nüfuslu bölgenin tek ekmek teknesi. Köylerde yaşayanlar burada 5 milyon civarında ağaç olduğunu söylüyor.Yılda 800 tondan fazla fıstık elde ediliyor.

Bir ağacın kozalak vermesi için dikiminden itibaren 10 yıl geçmesi gerekiyormuş. Kozalak toplama mevsimi Ocak-Mart aylarında yapılıyor.

Bu işleme; "Çam indirme" diyorlar "Keye" adı verilen sırıklarla kozalakları topluyorlar. Bu kadar emeğe karşılık bir ağaçtan elde edilen fıstık çamının miktarı sadece yedi kilo! Bir ton kozalaktan ise 70-80 kg fıstık çıkıyor.

Bu kadar ağzımızın sulanması yeter sanırım. Yol üzerindeki piknik alanına dalıyoruz, ailem, sevgilim, yengem, Deniz. Hava sıcaktı aslında ama bu kadar ağaç gölgesinin altında hafif üşüyoruz bile.

Biz sonbahar'da gittiğimizden ağaç yaprakları sararmış, manzara muhteşem. Kendimi yağlı boya bir tablonun içinde gibi hissediyorum o an.

Mangalın başına sevdiceğim geçiyor, bu işi babamın elinden alan tek kişi :) Gelsin etler, sucuklar, tavuklar, oohhh mis misss

Çocuklar unutulmamış güzel ve şirin bir park var. Yemekten sonra oksijeni içimize çekerek turluyoruz.

Her karesini fotoğraflamak istiyorum, muhteşem...

Sizin de yolunuz buralara düşerse ya da piknik için bir öneriye ihtiyaç duyarsanız hiç tereddüt etmeyin mutlaka gelip keyfini çıkarın.

Doğa ile başbaşa huzurlu anılar biriktirmeniz dileğiyle;

Keyifli günler dilerim...

İlginizi çekebilecek diğer yazılar;

2 yorum:

Unknown4 Mayıs 2017 12:52
MERHABA ÖZLEM HANIM KOZAKTA GİRMİŞ OLDUĞUNUZ MESİRE YERİNİN ADI NEDİR ACABA
YanıtlaSil
Yanıtlar
Yollarda Hayat Var4 Mayıs 2017 13:14
Merhaba ben isim göremedim ama Bergamadan Ayvalık a doğru giderken önünde büfe olan ilk piknik alanı. Ne kadar yardımcı olur bilemedim şimdi 🙈
YanıtlaSil
Yanıtlar