Navigation Menu

Arman Macit / 3 Aylık Oldum


Merhaba;
Ben Arman Macit Yılmaz, anne babamın ilk ve tek evladıyım, yani şimdilik :) 10 Mart 2015 te dünyaya bas bas bağırarak geldim.
Siyah, sırma saçlı, güleç yüzlü tontik bir bebeğim.



Zaman ne çabuk geçiyor, daha dün gibi ameliyathanede dembaba şarkısını söyleyen Barış doktorun elinden annemi ilk görüşüm. 

Anneeeemmm canım benim, mıyk desem o güzel süt denen içeceği veriyor bana, zaten vermese öyle bir ağlıyorum ki kimse susturamıyor beni, şimdi siz beni sinirli falan sandınız sanırım, balık burcuyum sinir ne gezer bende ama açlığıma hiç tahammülüm yok valla, kan şekerim düşüyor sanırım.


Bıyıklıyla da arayı düzelttik hatta annem neden onda mızıklanıp da babamda sakince oturduğumu, bebek arabasını sürerken gözünün içine neden sürekli baktığımı anlayamadı henüz.



Ve sanırım kıskanıyor bıyıklıyla ilişkimizi, bana bir gün "oğlum sen erkeksin anneyle birlik olacaksın, anneye düşkün olacaksın babaya değil" bile dedi, ben bebekliğe vurup anlamamazlığa geldim. Anneeee belaltı çalışıyorsun haberin olsun  :)


Bu ay çok hareketli geçti, pek hatırlamak istemediğim sünnet olayı var mesela. Yani erkek olduk olmasına da, o ilk çişimi unutamıyorum hiç. Ağlamak neymiş öğrendim o gün.


Aslında birkaç gün öncesine kadar pek kararsızdılar, sonra birgün annem doktorla konuşurken, "neee yarın mı" diye şaşırıp telefonu kapattı. Sanırım bu kadar çabuk olmasını o da beklemiyordu. 




Yaaa ben bebekçe "boşver anne ne gerek var, böyle de kalsa olur, pek karizmatik gözüküyor" falan dediysem de tabi bizimkiler yine anlamadı.

Önce uyuşturucu köpük sıktılar, yarım saat sonra şenlikli bir odaya soktular beni, altım çıplak, güzelce bir hemşire abla ve doktor amca var. Abla bi bakma yaaa, ayıp, utanıyorum dediysem de onlar agu olarak anladılar, napalım artık yiğidin malı meydanda....




2 iğne vurdu, o ara biraz saydırdım adama ama sonra pek hissetmedim. Ayyy acaba hepsini mi kestiler kiiii....

Annem, babam, ananem şebeklik yapıp durdular ağlamayayım diye, valla annemin 2 elinde 2 oyuncak sürekli "geçecek oğlum, seni seviyoruz" demesini duydukça benim de pek ağlayasım gelmedi zaten. Güldüm, uyudum, mama yedim, bitti.



Sertifika verdiler yok efendim cesaretimden dolayıymış, hadi be sen de, sanki kendi kararım, yatırdılar beni adamın önüne, verdiler eline, kes dediler, cesaretten değil mecburiyetten.





Uyuşukken iyiydi ama eve gelip uykudan uyanınca, daha ne olduğunu anlayamadan, bir acı hissettim, çişi durdurmaya çalışıyorum yanmasın diye ama daha bebeğim ki ben :(

Gözlerimi kocaman açıp bas bas bağırdım, imdatttttt kurtarın beni, anneeeeeeeee....

Bizimkilerin eli ayağına dolaştı, hemen ağrı kesici verdiler, salladılar, onların da ömürlerinden ömür gitti anladım ben, seviyorum yahu ben bu aileyi :)

3 gün zor geçti, bizimkiler saati kurup her 3 saatte bir kalkıp bez yapışmasın diye altımı açtı, krem sürdü, hiç atlamadı helal olsun azimli kadın şu annem, şişti, morardı ama 10 günde de tam olarak geçti, eee ufaldı tabi kabul etmek lazım, pek azametli gözükmüyor artık :)

Bıyıklı her aşamasını çekip çekip doktora gönderdi, Cengiz amca artık arşiv yapmıştır benimkilerle. Hatta birgün yollamamışız geçti diye, sonradan da özlemiştir Arminin resmini deyip yeniden çekip gönderdiler :) Alem adam şu bıyıklı. 

Doktorun telefonunu düşünemiyorum bir sürü pipi resmi, kendi de diyor, telefonumu bir yerde kaybetsem çocuk pornosundan beni içeri atarlar diye :)



Karma aşının hepsini sağlık ocağında vuruyorlar, ateş yapar diye bizimkiler Reha amca da parça parça yaptırdılar. Sadece verem aşısını sağlık ocağında yaptırdık. Tamam tamam verem de ağladığım doğrudur ama diğerleri sinek ısırığı gibiydi. Tam ağlayayım diyorum annem hemen meme veriyor yarım kalıyor. Eeee ne ağlıcam, üşeniyorum zaten, ekmek elden su gölden :)

Sanırım annem benim sünnetime çok üzüldü sütler biraz azaldı, mama denen şeyi vermeye başladı bana arada, vicdan yapıyor görüyorum, utanmasa ağlayacak. Sonra araştırmacı annem azmetti, internetten emzirme kampı denen yazıyı okudu, uykusuz kaldı biraz ama sonuç başarılı. Artık tüm biberonlar dolaba kalktı, ben de durumdan çok memnunum :) Yaşasın anne sütüüüüüü...

Bu ay annemin arkadaşları bizi ziyarete geldi, kendi boyutumda birini görmek çok keyifliydi gerçekten. Pişt Nehir naberrrr güzelim...



Bir gün dilimde gariplik hissettim, mızırdandım, bizimkiler görünce eyvah pamukçuk olmuş bu diye paniğe kapıldılar, yine hooop Reha amcada aldık soluğu, adam bıktı benden, napayım Reha, bizim bıyıklı pimpirikli biraz.Neyse ki pamukçuk değilmiş, bakın göstereyim, olurmuş arada böyle.



Kafamı tutabiliyorum, bu benim için milat gibi bir şey, artık sadece altım açılırken yatıyorum, haricinde beni yatırana ödül takacaklar. Ben o sevimli kafamı tutabilmek için bu kadar çabalamışım arkadaş niye yatayım ki. Büyüklerin dik kafalı dedikleri bu mu oluyor acaba :)

Oyuncaklarımı net görüyorum artık, oynayıp duruyorum, en sevdiğim ise yusufçuk. Bizim bıyıklı internette günlerce ne severim diye araştırıp yurtdışından dayıma getirtmiş, canım ya beni mutlu etmek için çok uğraşıyor.






Annemi geçen gün; "3 aylıktan sonra Arman'a bakmak çok keyifli oldu" derken duydum. Ne sandın anne, bak ben daha sana neler yapacağım, hele bi konuşmaya başlayayım sen gör o zaman.

Geçenlerde Çandarlı'ya gittik, zaten bir gün evde oturmuyoruz ki, yok yok şikayetçi değilim yanlış anlamayın, baksanıza restoran koltuklarında bile gayet keyifliyim :)



Neyse efendim Çandarlı'dan dönüşte bastım çığlığı, nedense artık bu oto koltuğunu pek sevmiyorum, oturmayacağım işte, hadi bakalım kim kazanacak.

Her 10 dakikada bir durup beni sakinleştirmeye çalıştılar, Hatta babam arka koltuğa geçip elimden tuttu büyük adammışım gibi neden bağlanmam gerektiğini anlattı durdu. 

Bu babalar komik oluyorlar bazen, yahu 3 aylık bebeğim ben, ne anlarım, kazadan, tehlikeden. Banane işte ağlarım, en son morarmamdan korktular da kucağa aldılar beni, bizim bıyıklı dörtlüleri yakıp resmen 30 km ile yol alınca bu ağlamamın pek mantıklı olmadığına karar verdim, ooo 10 dakikalık yolu 1 saatte gittik, pek keyifli olmadı, ben en iyisi uyuyayım yine arabada, inat etmenin bi alemi yok :(


Güleç yüzlü bir çocuğum herkes beni pek bir seviyor.



Hepinize kocaman agucuklar dilerim, maşallahları aman diiim unutmayın biliyorsunuz bizim bıyıklıyı :)



Yeni maceralarım da görüşmek üzere...


9 yorum:

  1. Maasallah Arman Macite.Okudukca okuyasim geliyor,o kadar guzel anlatiyorsunuz ki.hayirli olsun bebisin sunneti.Allah uzun saglikli omurler versin

    YanıtlaSil
  2. Cok tatlisiniz :) guzel dilekleriniz icin cok tesekkurler :)

    YanıtlaSil
  3. Aman sünnette olmuş kuzucuk Maaşallah.
    Allah en mutlu günlere beraberce ulaştırsın inşallah.
    Sanki Arman Macit konuşuyor, anlatıyormuş gibi çok güzel anlatmışsınız. :)))).

    YanıtlaSil
  4. Arman in gozunden bakmaya calisiyorum yazarken, begenmenize cok sevindim. Her yazida yorumlarinizi gormek cok mutlu ediyor beni. Sevgiler

    YanıtlaSil
  5. MAŞALLAH çok tatlı hayırlı olsun sünneti darısı düğününe inşallah ...(gözde)

    YanıtlaSil
  6. Çok güzel anlatmışsınız gerçekten, keyifle okudum. Maşallah tatlı Arman'a :)

    YanıtlaSil
  7. Canım benim gün geçtikçe daha da tatlı oluyor. Maşallah Allah nazarlardan korusun..Yanaklarını öpesim geldi :)

    YanıtlaSil

Pekiii sen bu konu ile ilgili ne düşünüyorsun? Yorumunu yaz ben Özlem e iletirim... :))

INSTAGRAM @yollardahayatvar