Günlük yazmaya karar verdim , bugün ilk günüm ...
Maaş günü...
En sevdiğim günlerin hep ayın sonu olmasının nedeni maaşımızın bu günlerde yatıyor olması. Sabah 7:30 da telime gelen mesajla yüzüm gülüyor, gelen gidecek biliyorum ama ya gelmese di mi ama :)
Bu blog yazma işini çok sevmeye başladım, hele de tanımadığım insanların da siteme girdiğini bilmek , yazdıkları yorumları okumak en keyifli kısmı. O kadar sevdim ki Web tasarımı kursuna yazıldım, hatta ilk dersime girdim bile :)
Fena şekilde grip oldum başım ağrıyor, burnum tıkalı ama sesim bana grip olunca pek karizmatik geliyor bu yüzden hastalığıma ses çıkarmıyorum. Dün öğleden sonra müdürüm üzüldü bana sanırım, yatıp uyumam için eve gönderdi, ne iyi geldi dinlenmek anlatamam, erken gittiğim için de günden çaldım.
Normalde yatmak uyumak hep hayatı kaçırıyormuşum hissi uyandırıyor ben de, gözlerimi kapatınca dünya dönüyor ben duruyormuşum gibi, bir şeyleri ıskalıyorum sanki, iş saatinde uyumak içimi biraz rahatlattı sanırım o yüzden bu kadar iyi geldi.
Dün Kardeşim Mehmet geldi yıllardır İzmit te , başta okul dedi sonra yok dans kursuydu yok yüksek lisansa hazırlanmaydı derken salladı durdu bizi, nihayet sıkılmış oralardan da teşrif etti paşam. Özlemişim hem de çok. Tavlada 5-1 lik galibiyetim mutluluktandır yani:)
Çok hırslı başladı ama her defasında olduğu gibi yendim ve eline tavlayı verip fotoğrafladım (albüm yapacak kadar çok resmi oldu, sevgilimle ikisinin bu suratlarla), sonra akşam da çaktırmadan kendi telefonu ile "ablamın 5-1 lik galibiyeti" başlığıyla face de yayınladım, gördüğündeki surat ifadesini de çekseydim keşke sonra onu da yayınlardım , kötüyüm...
Yaşadığım mutluluklar için şükürler olsun, bazen kıymetini unutuyoruz bazı değerlerin, şımarıklık yapıyoruz, kendi kendimize tekrar tekrar hatırlatmamız lazım sanırım elimizdekilerin kıymetini.
Bugünün hatırlanacak kelimesi; şükür
Çok hırslı başladı ama her defasında olduğu gibi yendim ve eline tavlayı verip fotoğrafladım (albüm yapacak kadar çok resmi oldu, sevgilimle ikisinin bu suratlarla), sonra akşam da çaktırmadan kendi telefonu ile "ablamın 5-1 lik galibiyeti" başlığıyla face de yayınladım, gördüğündeki surat ifadesini de çekseydim keşke sonra onu da yayınlardım , kötüyüm...
Yaşadığım mutluluklar için şükürler olsun, bazen kıymetini unutuyoruz bazı değerlerin, şımarıklık yapıyoruz, kendi kendimize tekrar tekrar hatırlatmamız lazım sanırım elimizdekilerin kıymetini.
Bugünün hatırlanacak kelimesi; şükür
0 yorum:
Pekiii sen bu konu ile ilgili ne düşünüyorsun? Yorumunu yaz ben Özlem e iletirim... :))