Bu kitabı bir sene kadar önce arkadaşımın tavsiyesi üzerine almıştım. İlk sayfalarını okudukça daha eğlenceli kitaplara yönelme isteği duydum ve yarım bıraktım.

Hazırlaması çok basit fakat lezzeti ve görüntüsü ilgi çekici fırında patatese ne dersiniz.
Ben Edirne usulü ciğer in yanında servis yaptım, sevdiceğim çok beğendi.

        Günlerdir sayıkladığım, hayallerini kurduğum Bozcaada gezimize 1 gün kalmış, oh be sonunda sakin, sessiz, huzurlu bir mola verecektik hayata. 

Hayatımın uzunca bir bölümü kuaförlerde nefes almakla geçti. Sabah 8 akşam 5 her gün full mesai kuafördeyim, Pazartesi kaş alma, Salı fön, Çarşamba manikür, Perşembe yine fön, Cuma boya..... 

Sevgilim işi için gittiği 3 günlük Ankara gezisinden dönerken ben de ne yemek yapsam diye hala düşünmekteydim. 

Ayşe Arman ın önerdiği kitapları her daim severek okurum, bu defa da bu kural değişmedi . Geçen gün köşesinde bahsettiği Zülfü Livaneli nin kitabı olan Kardeşimin Hikayesini ilk gördüğüm kitapçıda sahipleniverdim.

       İstanbul a gidişimiz Lale Festivalinin hemen ardına denk geldiğinden bu muhteşem manzarayı görmeden dönsem çok üzülürdüm. 

Aslında bu yazımda başlığı Batıya doğru yapsam daha doğru olur, çünkü bugün bu güzel diyarlarda son günümüz. Gözümdeki doğuyu tamamen silen, fırsat buldukça gidip muhteşem yemeklerini ölene kadar yiyebileceğim, masal tadında bir yer burası.

Sevgili günlük; mayıs ayının gelmesi ile birlikte benim en büyük derdim başladı; bu yaz tatile nereye gitsek !

Ve işteee beklenen gün geldi çattı, en sonunda çikolata kursundayız.

Çok sevgili arkadaşımız Hikmet’in arabayı muhteşem kullanması ve yön bilgisi? sayesinde bayağı dönüp dolaştığımızdan, kurs zor yerdeymiş diyoruz. 

İstanbul’a bu gidişimde, yine lezzetli ve ortamı şahane bir restoran keşfettim,  Sema annem sayesinde.

1 Mayısın tatil olmasına rağmen erkenden gözler aralanır ve sevgilinin melodi gibi gelen sesiyle o müthiş cümle duyulur. “Karımı bugün nereye götürsem acaba”